Principes van spanningsregulering

Bij het ontwerp en de werking van stroomsystemen is het principe van spanningsregulering de sleutel tot het waarborgen van rastersstabiliteit en efficiëntie.Met de ontwikkeling van technologie, van traditionele stroomtransformatoren tot complexe elektronische circuits, is de toepassing van spanningsregulering steeds uitgebreider geworden en zijn de technische inhoud en bruikbaarheid blijven verbeteren.Dit artikel onderzoekt diep de verbeterde formule van spanningsregulatie en de kernrol ervan bij het handhaven van de stabiliteit van de uitgangsspanning onder verschillende belastingsschommelingen.Het artikel verklaart eerst het belang van de formule van de spanningsregeling, die niet alleen de spanningsveranderingsverhouding van geen belasting tot volledige belasting nauwkeurig berekent, maar ook de nadruk legt op de noodzaak van precisie -engineering bij het ontwerpen van stroomsystemen.Door de spanningsregeling te optimaliseren, kunnen we de efficiëntieverliezen aanzienlijk verminderen en de systeembetrouwbaarheid verbeteren, vooral wanneer kleine spanningsafwijkingen de prestaties en veiligheid van apparatuur kunnen beïnvloeden.

Catalogus

Figuur 1: Formule voor spanningsregulering

De formule voor spanningsregeling

Spanningsregeling in vermogenstransformatoren is van cruciaal belang voor het handhaven van de stabiele uitgangsspanning ondanks het wijzigen van de belastingomstandigheden.Het primaire doel is om ervoor te zorgen dat de secundaire spanning consistent blijft, zelfs wanneer de laadstroom varieert.

Deze consistentie wordt bereikt met behulp van een formule die de spanningsverandering berekent van no-load naar volledige lading, uitgedrukt als een percentage van de volle lading spanning.Deze berekening is vereist omdat het het vermogen van de transformator aantoont om een ​​stabiele spanning te leveren onder verschillende operationele omstandigheden.

De formule onderstreept de behoefte aan zorgvuldig ontwerp en precieze engineering in energiesystemen.Door de spanningsregeling te optimaliseren, kunnen we de efficiëntieverliezen aanzienlijk verminderen en de systeembetrouwbaarheid verbeteren.Dit is vooral belangrijk in scenario's waar zelfs kleine spanningsafwijkingen de prestaties en veiligheid kunnen beïnvloeden.

Afbeelding 2: Volledige belastingtransformatoren

Het verkennen van "volledige lading" -omstandigheden in transformatoren

"Volledige belasting" verwijst naar de maximale capaciteit waarmee een transformator kan werken zonder thermische schade te riskeren of de veiligheid in gevaar te brengen.Deze capaciteit hangt voornamelijk af van de grootte van de wikkeldraden, die de maximale stroom bepaalt die de transformator aankan, en de efficiëntie van het koelsysteem, dat oververhitting voorkomt en thermische stabiliteit behoudt.

Om aan te tonen, kan het gebruik van een op kruiden gebaseerd simulatiemodel laten zien hoe verschillende belastingsweerstanden de uitgangsspanning van de transformator beïnvloeden.Deze aanpak biedt een duidelijk beeld van de prestaties onder verschillende laadomstandigheden.

Implicaties van slechte spanningsregeling

In bepaalde industriële en commerciële omgevingen zijn transformatoren opzettelijk ontworpen om een ​​slechte spanningsregeling te vertonen.Deze functie is handig voor systemen zoals ontladingsverlichting en AC -booglassen, waarbij specifiek spanningsgedrag vereist is voor optimale prestaties.

Voor ontladingsverlichtingssystemen worden transformatoren ontworpen om hoge initiële spanningen te bieden om de lampen te ontsteken.Na ontsteking hebben de lampen een lagere spanning nodig, zelfs naarmate de stroomafname toeneemt.Deze spanningsval na ontsteking is genoegen nemen met het handhaven van de stabiliteit en efficiëntie van de lamp in de loop van de tijd.

Evenzo leveren Transformers in AC -booglassen aanvankelijk een hoge spanning om de lasboog te starten.Zodra de boog is vastgesteld, is een significante spanningsdaling nodig om deze effectief te ondersteunen.Deze gecontroleerde spanningsreductie is nuttig voor het handhaven van de stabiliteit van de boog en het garanderen van consistente lasprestaties.

Figuur 3: Ferroresonant -transformatoren

Bewerkingen van ferroresonant -transformatoren

Een ferroresonant -transformator is ontworpen om de uitgangsspanningen te stabiliseren ondanks variabele inputomstandigheden door het principe van ferroresonantie te gebruiken.Dit omvat het bedienen van de transformatorkern in de buurt van magnetische verzadiging.Wanneer de kern dicht bij verzadiging is, zorgen de magnetische eigenschappen ervoor dat kleine variaties in de ingangsstroom de magnetische flux niet significant beïnvloeden.Bijgevolg blijft de uitgangsspanning stabiel.

Gevoelige elektrische apparaten en vereiste gegevenssystemen zijn twee voorbeelden van toepassingen waarbij deze gestage uitvoer een gestage en nauwkeurige spanning vereist.Ferroresonant -transformatoren bereiken dit door hun kern het grootste deel van de AC -cyclus in een verzadigde toestand te houden.Dit zorgvuldige onderhoud van verzadiging zorgt voor een betrouwbare en gestage uitgangsspanning, die beschermt tegen schommelingen die gevoelige bewerkingen kunnen verstoren.

De werking van een ferroresonant -transformator omvat ingewikkelde interacties tussen zijn wikkelingen en de magnetische eigenschappen van de ijzeren kern.Ingenieurs moeten deze transformatoren nauwkeurig kalibreren om de prestaties te optimaliseren en spanningsstabiliteit te waarborgen.Dit maakt ferroresonant -transformatoren van onschatbare waarde in situaties waarin zelfs kleine spanningsinconsistenties aanzienlijke operationele problemen kunnen veroorzaken.

Figuur 4: Resonantiecircuits in ferroresonant -transformatoren

Resonantiecircuits in ferroresonant -transformatoren

Ferroresonant -transformatoren hebben resonantiecircuits een must voor het beheren van kernverzadiging en het verbeteren van de kwaliteit van de outputgolfvorm.Deze circuits combineren meestal condensatoren met extra wikkelingen om een ​​resonant of "tank" te vormen, circuit, fijn afgestemd op de frequentie van de voeding.Deze configuratie is vereist voor energieopslag en golfvormstabiliteit.

De energieopslagcapaciteit van het tankcircuit stelt de transformator in staat om de uitgangsspanning te behouden tijdens korte stroomonderbrekingen.Dit garandeert een constante stroomvoorziening, wat zinvol is voor toepassingen waar zelfs weinig storingen negatieve effecten kunnen hebben.Bovendien filteren resonantiecircuits harmonische vervormingen uit het uitgangsvermogen, wat resulteert in een schonere en stabielere elektriciteitsvoorziening.

Naast eenvoudige spanningsregeling, beschermen deze circuits gevoelige elektronica tegen problemen met de stroomkwaliteit zoals spanningspieken, dips en ruis.Door deze resonantiecircuits te integreren, bieden ferroresonant-transformatoren een betrouwbare oplossing voor toepassingen die consistent en hoogwaardig vermogen vereisen, waardoor de prestaties en de levensduur van verbonden apparaten worden verbeterd.

Nadelen van ferroresonant -transformatoren

Hoewel ferroresonant -transformatoren nodig zijn voor het stabiliseren van spanning in specifieke toepassingen, komen ze met significante inefficiënties.Een belangrijk probleem is hystereseverliezen binnen de verzadigde kern, die aanzienlijke warmte genereren.Deze warmteproductie vereist extra koelmaatregelen, het compliceren van het ontwerp en het verhogen van de operationele kosten.

Een ander nadeel is hun gevoeligheid voor frequentievariaties.Deze gevoeligheid maakt ze minder geschikt voor omgevingen met stroombronnen met een slechte snelheidsregulering, zoals bepaalde generatoren.Als gevolg hiervan wordt hun effectiviteit bij het handhaven van spanningsstabiliteit verminderd onder verschillende frequentieomstandigheden.

De resonantiecircuits in deze transformatoren produceren hoge spanningen.Het beheren van deze hoogspanningen vereist dure hoogspanningscondensatoren, die bijdragen aan de totale kosten en complexiteit van het systeem.Deze hoogspanningen vormen ook veiligheidsrisico's tijdens onderhoud, waardoor strenge veiligheidsprotocollen en gespecialiseerde apparatuur nodig zijn om personeel te beschermen.

Inzichten in transformatorspanningsregeling

Transformatorspanningsregeling is basic voor het regelen van de manier waarop transformatoren worden omgegaan met elektrische belastingen, die de stabiliteit van de uitgangsspanning beïnvloeden.Normaal gesproken levert een transformator zijn hoogste spanningsuitgang wanneer deze niet wordt geladen, waardoor verliezen door de belasting zelf worden vermeden.Zodra een belasting is aangebracht, ziet de secundaire wikkeling een spanningsdaling.Deze daling treedt op omdat de belasting stromen induceert die verliezen genereren, voornamelijk in de vorm van warmte, binnen de wikkelingen.De omvang van deze effecten wordt meestal gemeten als een percentage of verhouding, wat een precieze indicatie geeft van hoe een transformator presteert onder verschillende laadomstandigheden.

Wanneer een belasting wordt toegepast, creëert deze secundaire stromen die leiden tot resistieve verwarmingsverliezen, waardoor de uitgangsspanning wordt verlaagd.Deze reductie varieert niet alleen met de grootte van de belasting, maar ook met zijn vermogensfactor.Een belasting met een toonaangevende vermogensfactor kan bijvoorbeeld de secundaire terminalspanning verhogen, terwijl een met een achterblijvende vermogensfactor deze in het algemeen vermindert.Gezien het feit dat deze dynamiek nodig is voor het ontwerpen van systemen die deze spanningswijzigingen effectief kunnen compenseren, waardoor betrouwbare en efficiënte stroomverdeling in verschillende instellingen wordt gewaarborgd.

Voor industriële automatisering, inclusief programmeerbare logische controllers (PLC's), is strikte spanningsregeling een must.Het zorgt ervoor dat de bewerkingen nauwkeurig en betrouwbaar zijn.Deze verordening helpt productiefouten en mogelijke schade aan machines te voorkomen.In de ruimtevaartindustrie is de spanningsregeling nog meer nodig.Het garandeert de betrouwbaarheid en naadloze prestaties van avionica en ruimtevaartuigen, die te maken krijgen met extreme omgevingscondities.Dit is de sleutel om de veiligheid en het succes van missies te waarborgen.

Figuur 5: Spanningsregeling op transmissielijnen

Beheer van spanningsregeling op transmissielijnen

De spanningsregelgeving regelt zich voor efficiënte en betrouwbare elektriciteitsafgifte in stroomnetwerken.Transmissielijnen hebben inherente weerstand en reactantie, waardoor spanningsdruppels worden veroorzaakt wanneer ze onder belasting worden.Deze druppels kunnen de stroomkwaliteit die door eindgebruikers is ontvangen aanzienlijk beïnvloeden.Om deze problemen te minimaliseren, richten ingenieurs zich op het verminderen van resistieve verliezen en faseverschuivingen.Dit omvat het maken van geavanceerde ontwerpkeuzes om de fysieke en elektrische eigenschappen van de lijnen te optimaliseren, waardoor spanningsstabiliteit van generatie tot consumptie wordt gewaarborgd.

Ontwerp van spanningsregelaarcircuits

Om een ​​constante uitgangsspanning in elektrische systemen te handhaven, zijn spanningsregelaarcircuits vereist, zelfs in aanwezigheid van belastingsvariaties of inputspanningsschommelingen.Voor elektronica zoals microprocessors en delicate elektrische componenten die een gestage spanning nodig hebben, garanderen deze circuits de bedrijfsstabiliteit.Spanningsregelgevers zijn onderverdeeld in twee hoofdtypen: lineaire regulatoren en schakelregelaars.Elk dient verschillende toepassingen op basis van hun operationele kenmerken en efficiëntie.

Figuur 6: Lineaire regulatoren

Lineaire toezichthouders

Lineaire regulatoren handhaven de spanningsstabiliteit met behulp van een high-gain-versterker om een ​​PASS-apparaat te besturen, zoals een MOSFET of BJT.Dit pass -apparaat past zijn weerstand dynamisch aan om de uitgangsspanning te stabiliseren.Lineaire toezichthouders zijn eenvoudig in ontwerp, waardoor ze gemakkelijk te implementeren en betrouwbaar zijn in ruisgevoelige toepassingen waar signaalintegriteit nodig is.Ze zijn echter minder efficiënt, vooral met hoge spanningsverschillen, vanwege significante vermogensdissipatie als warmte wanneer het input-output spanningsverschil groot is.

Figuur 7: Regelgevers schakelen

Regelgevers wisselen

Schakelregelgevers bereiken een hogere efficiëntie door een complexer proces.Ze reguleren de spanning door het ingangsvermogen snel in- en uit te schakelen, met behulp van tijdsgeheimde schakelaars en energieopslagelementen zoals inductoren en condensatoren.Deze techniek maakt een nauwkeurige aanpassing van de uitgangsspanning mogelijk door de werkcyclus van de schakelaar te moduleren.Schakelregelaars zijn veelzijdig;Ze kunnen optreden, afstappen of de ingangsspanning omkeren, waardoor ze geschikt zijn voor een breed scala aan toepassingen.Ondanks hun complexiteit en potentieel om elektrische ruis te introduceren - uitgaven die zorgvuldig ontwerp vereisen om aan te pakken - maken hun superieure efficiëntie en aanpassingsvermogen ze nuttig in moderne elektronica.

Uitdagingen met spanningsregelaars

Spanningsregelgevers zijn belangrijk voor het handhaven van stabiel vermogen in elektronische apparaten.Ze hebben echter inherente beperkingen die hun effectiviteit in bepaalde toepassingen kunnen beïnvloeden.

Lineaire toezichthouders staan ​​bekend om hun eenvoud.Aan de andere kant zijn ze inefficiënt wanneer er een groot spanningsverschil is tussen de invoer en uitgang.In dergelijke gevallen verdwijnen ze veel kracht als warmte, die niet alleen energie verspilt, maar ook effectief warmtebeheer vereist om thermische schade aan de regulator en nabijgelegen componenten te voorkomen.Deze inefficiëntie is met name problematisch in applicaties die vermogen besparen of het verminderen van de apparaatgrootte is een must.

Schakelregelgevers zijn efficiënter over een breed scala aan invoer- en uitgangsspanningen.Ze zijn echter complexer en duurder om te ontwerpen en te bouwen.Deze complexiteit komt van de behoefte aan extra componenten zoals inductoren, condensatoren en geavanceerde besturingscircuits om de schakelactiviteiten te beheren.Het snelle schakelen genereert elektromagnetische interferentie (EMI) en ruis, die kunnen interfereren met nabijgelegen gevoelige elektronica.Om dit aan te pakken, zijn zorgvuldige circuitindeling en extra filtercomponenten vereist, wat bijdraagt ​​aan de algehele complexiteit en kosten van het systeem.

Verschillende methoden voor spanningsregulering

Figuur 8: Lijnregeling

Lijnregeling: lijnregeling gaat over het handhaven van een stabiele uitgangsspanning ondanks variaties in de ingangsspanning.Dit is de sleutel om ervoor te zorgen dat veranderingen in de voeding niet van invloed zijn op de prestaties van het circuit.Wanneer de ingangsspanning fluctueert, past de lijnregeling zich aan om de uitgang stabiel te houden.

Figuur 9: Laadregeling

Laadregeling: Laadregeling handhaaft een stabiele uitgangsspanning naarmate de belasting vereist verandert.Dit is belangrijk om prestatieproblemen te voorkomen wanneer de verbonden ladingen variëren.Laadregeling zorgt ervoor dat de uitgangsspanning constant blijft, ongeacht hoeveel vermogen de aangesloten apparaten tekenen.

Figuur 10: Serieregelaars

Serieregelaars: Serieregelaars beheren de uitgangsspanning door een variabele weerstand in serie met de belasting in te voegen.Door de weerstand te variëren op basis van de belasting- en invoerwijzigingen, bieden ze precieze controle over de uitgangsspanning.Dit maakt ze zeer effectief voor toepassingen die een stabiele en gecontroleerde uitvoer vereisen.

Figuur 11: Shunt -toezichthouders

Shunt -toezichthouders: Shunt -toezichthouders werken door overtollige stroom af te leiden van de belasting om een ​​constante spanning te behouden.Ze shunt de stroom naar de grond, wat helpt de spanning over de lading stabiel te houden.Deze methode is met name nuttig in toepassingen waar eenvoud en kosteneffectiviteit belangrijk zijn.

Voor- en nadelen van spanningsregeling

Vanwege hun eenvoudige ontwerp zijn lineaire regulatoren betrouwbaar en eenvoudig te gebruiken in ruisgevoelige toepassingen waar signaalintegriteit vereist is.Maar wanneer het input-output spanningsverschil enorm is, verliezen ze veel kracht als warmte, waardoor ze minder efficiënt zijn, vooral bij hoogspanningsverschillen.

PROS

Consistente uitgang: spanningsregelaars bieden een gestage output, wat essentieel is voor de betrouwbare werking van elektronische apparatuur.

Bescherming van het apparaat: door stabiele spanningsniveaus te handhaven, helpen spanningsregelaars schade aan gevoelige componenten te voorkomen.

Optimale prestaties: consistente spanning zorgt ervoor dat apparaten op hun best werken, waardoor het risico op prestatieproblemen en gegevensverlies wordt geminimaliseerd.

Longevity: een stabiele stroomvoorziening draagt ​​bij aan de langere operationele levensduur van elektronische componenten.

Nadelen

Hoge kosten: de implementatie van spanningsregelgeving kan duur zijn vanwege de initiële installatiekosten en voortdurende energiekosten.

Warmteopwekking: spanningsregelaars produceren vaak aanzienlijke warmte, waardoor effectieve oplossingen voor warmtebeheer nodig zijn om oververhitting te voorkomen.

Minimale ingangsspanningsvereiste: deze systemen hebben een minimale ingangsspanning nodig om correct te functioneren, waardoor het gebruik ervan in situaties met consistent lage ingangsspanning wordt beperkt.

Belangrijkste eigenschappen en kenmerken van spanningsregulering

• Spanningstolerantie

Definieert het acceptabele bereik van spanningsschommelingen.Zorgt voor apparaatintegriteit en consistente prestaties in verschillende omgevingen.Gevaarlijk voor het handhaven van stabiele werking ondanks variaties in de ingangsspanning.

• Lijn regelgeving

Handhaaft stabiele uitgangsspanning ondanks veranderingen in de ingangsspanning.Beschermt elektronica tegen stroominconsistenties die kunnen leiden tot storingen of schade.Vereist voor systemen die werken onder verschillende voedingsomstandigheden.

• Ripple -afwijzing

Filtert AC -rimpel en elektronische ruis, waardoor een schone en stabiele DC -uitgang zorgt.Nodig in omgevingen met aanzienlijke elektronische interferentie.

•Tijdelijke reactie

Meet hoe snel de regulator zich aanpast aan plotselinge veranderingen in belasting of ingangsspanning.Stabiliseert de output snel binnen veilige limieten om apparatuur te beschermen.Belangrijk voor toepassingen met snel veranderende stroomvereisten.

• Efficiëntie

Verhouding van uitgangsvermogen tot invoervermogen, wat wijst op minimaal energieverlies.Hoog efficiëntie leidt tot lagere bedrijfskosten en lagere warmteopwekking.Verlengt de levensduur van zowel de spanningsregelaar als de apparaten die het aandrijft.

• Bescherming van gevoelige apparatuur

Spanningsregeling helpt ervoor te zorgen dat gevoelige elektronische apparatuur een constante uitgang behoudt ondanks ingangsspanningsvariaties.Deze stabiliteit beschermt de apparatuur, verlengt de levensduur van de componenten en minimaliseert het risico op gegevensverlies.

• Aanhoudende topprestaties

Robuuste spanningsregeling helpt delicate circuits te beschermen tegen schommelingen, waardoor hun functionaliteit in de loop van de tijd wordt gehandhaafd.Dit zorgt ervoor dat apparaten op hun best werken, ongeacht externe stroomvoorwaarden.

De verschillende toepassingen van spanningsregeling

Op talloze gebieden bestaat de spanningscontrole om efficiëntie en stabiliteit te bieden, wat de sleutel is voor de functionaliteit en de levensduur van elektronica.Spanningsregelgevers spelen een sleutelrol in voedingssystemen.Ze worden gebruikt in een breed scala aan apparaten, van personal computers en huishoudelijke elektronica tot grote apparaten, wat een stabiele en constante spanning biedt.Deze stabiele voeding helpt hoge prestaties te behouden en verlengt de levensduur van elektronische componenten.

In de auto -industrie is een effectieve spanningsregeling een must.Het helpt ervoor te zorgen dat elektronische systemen, zoals motorbesturingseenheden en infotainmentsystemen, soepel functioneren zonder onderbrekingen veroorzaakt door spanningsschommelingen.

Spanningsregelgeving en de betrouwbaarheid van communicatieapparatuur behoren tot de capaciteit van de telecomindustrie om continue service te bieden.Powerfluctuaties die anders de signaalintegriteit kunnen in gevaar kunnen brengen en de systeemprestaties kunnen verminderen, worden vermeden door de juiste spanningsregeling te gebruiken.Precieze spanningsbeheer is een must in de medische industrie.

Conclusie

Tijdens deze verkenning van spanningsregulering wordt het duidelijk dat het vermogen om spanning te beheersen en te stabiliseren niet alleen een technische noodzaak is, maar ook een ultieme enabler van moderne elektrische systemen en infrastructuur.Van het waarborgen van de veiligheid en efficiëntie van transformatoren bij volledige belasting tot het verfijnen van de prestaties van ferroresonant -transformatoren in delicate toepassingen, de principes besproken onderstreept de ingewikkelde balans tussen vermogensstabiliteit en systeemefficiëntie.

Bovendien benadrukken de gedetailleerde inzichten in spanningsregelaarcircuits hun serieuze rol bij het beschermen en optimaliseren van de functionaliteit van elektronische componenten in verschillende sectoren, waaronder automotive, telecom en medische industrie.Naarmate we de grenzen van technologie blijven verleggen en meer van onze elektrische systemen vereisen, zal de evolutie van spanningsreguleringstechnieken een belangrijke rol spelen bij het mogelijk maken van de volgende generatie stroomverdeling en elektronisch ontwerp.Uiteindelijk werpt dit artikel niet alleen licht op de technische ingewikkeldheden van spanningsregulering, maar illustreert ook zijn diepgaande impact op de betrouwbaarheid, efficiëntie en vooruitgang van elektrische en elektronische systemen wereldwijd.

Veelgestelde vragen [FAQ]

1. Waarom is spanningsregeling nodig?

De spanningsregeling is essentieel omdat het ervoor zorgt dat elektrische apparaten en apparatuur een stabiele spanning ontvangen, ongeacht variaties in de belasting- of voedingsspanning.Stabiele spanning is cruciaal voor de veiligheid en efficiënte werking van elektrische apparaten, waardoor schade wordt voorkomen als gevolg van spanningsschommelingen en het verbeteren van de prestaties en levensduur.

2. Waarom wordt een spanningsregelaar gebruikt?

Een spanningsregelaar wordt gebruikt om automatisch een constant spanningsniveau te behouden.Het compenseert voor schommelingen in de voedingsspanning en veranderingen in belasting, waardoor een stabiele uitgangsspanning naar apparaten wordt geboden.Dit helpt bij het vermijden van problemen als oververhitting, underperformance of falen van elektrische apparatuur.

3. Wat is de wet van spanningsregulering?

De wet van spanningsregulering stelt dat de regulatie-efficiëntie wordt bepaald door het verschil tussen no-load spanning en volle ladingspanning, uitgedrukt als een percentage van de volle ladingspanning.Dit wordt berekend als:

4. Wat zijn de principes van spanningsregulering?

De principes van spanningsregulering omvatten het regelen van spanning door automatische aanpassingsmechanismen.Deze principes zijn meestal gebaseerd op feedbacksystemen die spanningswijzigingen detecteren en noodzakelijke aanpassingen aanbrengen om een ​​constante uitvoer te behouden.De regulering kan worden bereikt door verschillende technologieën zoals elektromechanische mechanismen (zoals tap-veranderende transformatoren) of elektronische methoden (met behulp van halfgeleiderapparaten in lineaire of schakelregulatoren).

5. Wat is de methode voor spanningsregulering?

Methoden voor spanningsregulering zijn onder meer:

Elektromechanische regulering: het gebruik van apparaten zoals autotransformers of servo -stabilisatoren die de transportkappen mechanisch aanpassen om de spanning te reguleren.

Elektronische regulatie: gebruik van apparaten van vaste toestand zoals transistoren of thyristors om de spanning continu aan te passen.Dit omvat lineaire regulatoren, die een stabiele en soepele uitgang bieden, en schakelregelaars, die efficiënter zijn en de spanning aanpassen door de ingang snel aan en uit te schakelen, waardoor de energie wordt geregeld die aan de belasting wordt geleverd.

Feedbackbesturingssystemen: deze systemen meten de uitgangsspanning, vergelijk deze met een referentiespanning en pas de invoer- of wijzigingsparameters aan om de uitgangsspanning binnen de gewenste limieten te houden.