Een overzicht van de kenmerken van gemeenschappelijke emitterversterker

Transistors, de uiteindelijke bouwstenen van moderne elektronica, serveren Opmerkelijke rollen in verschillende toepassingen, vooral als schakelaars en versterkers.De configuratie van de gemeenschappelijke emitter valt op als een veelzijdige raamwerk voor het benutten van de mogelijkheden van transistors, met hun presentatie van hun Nut in zowel analoge als digitale circuits.Het maakt precieze controle mogelijk van apparaten zoals lampen en motoren door eenvoudig maar effectief Schakelmechanismen.Transistors in de opstelling van de gemeenschappelijke emitter kunnen Versterken zwakke signalen aanzienlijk, waardoor de gevoeligheid wordt verbeterd en Nauwkeurigheid van meetsystemen.Dit artikel graaft in het ingewikkelde Werkingen van transistors in de gemeenschappelijke emitterconfiguratie, verkennen hun toepassingen in DC en AC -versterking, de principes van Biasing en de impact van circuitelementen op de prestaties.Door Gedetailleerde analyse ontdekken we de technische nuances die maken Transistors vereist in modern elektronisch ontwerp.

Catalogus

Figuur 1: Transistor als een schakelaar

Gebruik van transistoren als efficiënte eenvoudige schakelaars

De common-emitterconfiguratie is een fundamenteel kader voor transistortoepassingen, wat de rol van de transistor als een precisieschakelaar benadrukt.In deze opstelling wordt de emitter gedeeld tussen het ingangssignaal en de uitgangsbelasting, met uitzondering van de voeding.Met deze configuratie kan de transistor efficiënt apparaten zoals lampen of motoren controleren op basis van de kenmerken van het ingangssignaal.

Figuur 2: Zonnecel en lamp

Overweeg een kleine zonnecel die een transistor regelt om de verlichting van een lamp te beheren.De zonnecel ontvangt verschillende lichtintensiteiten en moduleert de basisstroom van de transistor.In reactie daarop past de transistor de collectorstroom aan, die direct de helderheid van de lamp beïnvloedt.Door de basisstroom te variëren, regelt de transistor precies de intensiteit van de lamp, wat de effectiviteit ervan als een schakelaar aantoont.

Deze configuratie toont niet alleen de basisschakelingsfunctie van de transistor, maar ook het nut ervan in meer geavanceerde toepassingen.Het kan bijvoorbeeld de lichtintensiteit meten, waarbij de beweging van de meter wordt aangedreven door de output van de zonnecel.In omstandigheden met weinig licht, waar alleen de zonnecel mogelijk niet voldoende vermogen genereert om de meter te verplaatsen, versterkt de transistor de output, waardoor de reactievermogen en effectiviteit van het systeem in verschillende omgevingsomstandigheden wordt verbeterd.

Figuur 3: Transistor als versterker

Signaalsterkte optimaliseren met transistorversterkers

De common-emitter-configuratie van een transistor is vooral handig voor het versterken van zwakke signalen.In deze opstelling stimuleert de transistor de kleine stroom van een zonnecel, waardoor een grotere meterafbuiging met minimaal licht mogelijk is.Deze versterking verbetert de gevoeligheid en nauwkeurigheid van het systeem.

De versterking wordt bepaald door de bèta (β) waarde van de transistor, die de huidige amplificatiefactor meet, meestal rond 100. Dit betekent dat de stroom van de meter wordt versterkt tot honderd keer de stroom geproduceerd door de zonnecel.Het vermogen voor deze versterking komt van een externe batterij, zodat de meters van de meter alleen afhankelijk zijn van de uitvoer van de zonnecel en niet de staat van de batterij.

Deze formatie laat zien hoe de transistor werkt als een precieze stroommodulator, nuttig in nauwkeurige meettoepassingen, met name die met variabele lichtintensiteiten.Het gebruik van de transistor op deze manier zorgt voor een hoge precisie in metingen en consistente prestaties, ongeacht externe stroomschommelingen.

Het analyseren van spanningsuitgang over een laadweerstand

De configuratie van de gemeenschappelijke emitter blinkt uit bij het omzetten van stroominvoer in een spanningsuitgang over een laadweerstand.Dit is met name handig wanneer spanningsmeting praktischer is dan de huidige meting.Door een meter te vervangen door een weerstand, verandert het circuit de stroom van een zonnecel in een meetbare spanning tussen de collector van de transistor en emitterterminals.

De werking van de transistor verandert met de lichtintensiteit die de zonnecel raakt.In het donker blijft de transistor in de afsnijdmodus, in principe uitgeschakeld, wat leidt tot een hoge spanning erover.Onder volledig licht bereikt de transistor verzadiging, werkt als een gesloten schakelaar en verlagen de spanningsval erover drastisch.

Het belangrijkste aspect is dat de uitgangsspanning omgekeerd correleert met de invoerstroom, waardoor de configuratie van de gemeenschappelijke emitter een inverterende versterker is.Dit is genoegen met toepassingen die nauwkeurige spanningsregeling nodig hebben in reactie op variërende ingangsstromen.Spice -simulaties ondersteunen dit door de lineaire prestaties van het circuit te tonen tot het verzadigingspunt van de transistor.

Transistors verkennen als AC -versterkers

Transistoren zijn niet alleen effectief in DC -toepassingen, maar zijn ook significant voor het versterken van wisselstroomsignalen (AC), een functie die veel wordt gebruikt in audio -elektronica.Verhuizen van eenvoudige DC -overstap naar AC -versterking vereist het behoud van de integriteit van het AC -signaal, wat nodig is voor applicaties zoals openbare adressystemen en audio -afspeelapparaten.

• Het behoud van AC -signaalintegriteit

Bij AC -versterking worden componenten zoals de bruggelijkrichter, die AC omzet naar DC, weggelaten om de zuiverheid van het AC -signaal te behouden.Deze stap is dynamisch om vervorming te voorkomen en ervoor te zorgen dat de audio -uitvoer onvervormd blijft.

• Het handhaven van continue voorwaartse bias

AC -versterking in transistoren is een uitdaging vanwege het unidirectionele karakter van de huidige stroom.Om het AC-signaal intact te houden, moet de basis-emitterverbinding een continue voorwaartse bias hebben.Dit wordt bereikt met behulp van een biasspanning, waardoor de transistor actief blijft gedurende de gehele signaalcyclus.

• High-fidelity audio reproductie

Door de voorwaartse bias te behouden, kan de transistor de invoergolfvorm bij de uitgang nauwkeurig reproduceren.Dit is opmerkelijk voor het leveren van high-fidelity geluid in audiotoepassingen.Door ervoor te zorgen dat het audiosignaal wordt versterkt zonder vervorming, biedt het systeem een ​​duidelijke en rijke geluidsuitgang, nodig voor hoogwaardige audiosystemen.

Figuur 4: Transistor biasing

Principes van transistor vooringenomenheid

Juiste vooringenomenheid is vereist voor effectieve transistorbewerking in amplificatiecircuits, waardoor optimale signaalreproductie zonder vervorming wordt gewaarborgd.Biasingtechnieken vormen een stabiel werkpunt voor de transistor, meestal bereikt via een zorgvuldig ontworpen weerstandsnetwerk.Met deze opstelling kan de versterker consequent hoogwaardige uitvoer over het gehele inputsignaalspectrum leveren.

Het instellen van de juiste biasspanning is ernstig om ongewenste effecten zoals signaalafsnijding en vervorming te voorkomen, die de prestaties van de versterker kunnen afbreken.Juiste vooringenomenheid houdt de transistor in het juiste werkgebied en zorgt voor een consistente signaalversterking onder verschillende omstandigheden.Nauwkeurige vooringenomenheid verbetert de trouw en efficiëntie van de versterker door stabiele bedrijfsomstandigheden te bieden.

Afbeelding 5: Common Emitter -versterkerconfiguratie

De configuratie van de gemeenschappelijke emitterversterker beheersen

De gemeenschappelijke emitterconfiguratie wordt veel gebruikt in elektronisch circuitontwerp voor de effectieve versterking van zowel spanning als stroom.Deze opstelling is populair vanwege de sterke reactie en compatibiliteit met verschillende signaaltypen, waardoor het verplicht is in zowel analoge als digitale circuits.

In een gemeenschappelijke emitteropstelling wordt het signaal op de basis toegepast en wordt de versterkte uitgang van de verzamelaar genomen, waarbij de emitter dient als een stabiel referentiepunt.Deze configuratie verhoogt de signaalsterkte aanzienlijk, waardoor de hoge versterking nodig is die nodig is in veel circuitontwerpen.

De gemeenschappelijke emitterconfiguratie is eenvoudig te implementeren en presteert betrouwbaar onder verschillende omstandigheden.De eenvoud en efficiëntie maken het een fundamentele component in elektronisch ontwerp.Verbetering van de signaalsterkte en het waarborgen van consistente prestaties, is vereist voor het bereiken van de gewenste versterking in tal van toepassingen.

Analyse van de gemeenschappelijke emitterversterker

Het analyseren van gemeenschappelijke emitterversterkers vereist grondige AC- en DC -evaluaties om hun prestaties nauwkeurig onder verschillende omstandigheden te karakteriseren.Deze analyse zorgt ervoor dat de versterker efficiënt en betrouwbaar werkt in praktische toepassingen.

De analyse begint met DC -evaluatie, waar bias -voorwaarden worden vastgesteld.Dit bepaalt het werkpunt en zorgt voor lineaire versterking zonder vervorming.Juiste vooringenomenheid staat erop om de transistor in het juiste werkgebied in te stellen.

Vervolgens wordt AC-analyse uitgevoerd door alle DC-bronnen te deactiveren en het klein-signaal equivalent model van de transistor te gebruiken.Dit helpt het gedrag van de versterker over een reeks frequenties te voorspellen.

Frequentierespons van de CE -versterker

De frequentierespons van een gemeenschappelijke emitter (CE) -versterker is een teststatistiek die laat zien hoe de versterker presteert over verschillende signaalfrequenties.Het benadrukt variaties in spanningsversterking als gevolg van capacitieve effecten binnen het circuit.Dit is met name noodzakelijk voor het ontwerpen van versterkers, zoals audioversterkers, die consistente prestaties nodig hebben over een gespecificeerd frequentiebereik.

Om de frequentierespons te analyseren, plotten ingenieurs de spanningsversterking tegen de frequentie.Deze grafiek schetst de bandbreedte van de versterker en karakteriseert zijn prestaties bij lage, midden- en hoge frequenties.De resulterende plot biedt een gedetailleerd begrip van de operationele werkzaamheid van de versterker.Het onthult alle frequentie-afhankelijke beperkingen of verbeteringen en biedt inzichten die van onschatbare waarde zijn voor het afstemmen van de versterker op specifieke toepassingen.

Figuur 6: Spanningsversterking in gemeenschappelijke emitterversterkers

Inzicht in spanningsversterking in versterkers

Spanningsversterking in gemeenschappelijke emitterversterkers is een belangrijke statistiek.Het wordt gemeten door de uitgangsspanningsamplitude te vergelijken met de ingangsspanningsamplitude, na rekening te houden met eventuele DC -offsets.Deze meting is dynamisch in toepassingen zoals audiosamplificatie, waarbij het handhaven van signaalintegriteit en trouw een must is.

Het ontwerp van het versterkingscircuit, met name de weerstandswaarden voor de ingang en belasting, beïnvloedt de spanningsversterking aanzienlijk.Het zorgvuldig selecteren en afstemmen van deze weerstanden is de opdrachtgever om de gewenste versterkingsniveaus te bereiken.Het juiste beheer van deze parameters zorgt ervoor dat de versterker de vereiste spanningsversterking oplevert zonder de signaalkwaliteit in gevaar te brengen.Zorgvuldige kalibratie van de weerstandswaarden handhaaft de balans tussen versterkingsvermogen en audiokwaliteit.

Overzicht van circuitelementen en hun rollen

In een gemeenschappelijk emitterversterkercircuit heeft elke component een specifieke rol die de algehele prestaties beïnvloedt.Belangrijke elementen zijn vooringenomen weerstanden, condensatoren en de transistor, elk testen op de functionaliteit van het circuit.

Figuur 7: Biasweerstanden

Biasweerstand stelt het werkpunt van de transistor in en zorgt ervoor dat het zich in zijn actieve gebied bevindt.Dit zorgt voor lineaire versterking zonder vervorming.

Figuur 8: condensatoren

Condensatoren worden gebruikt voor signaalkoppeling en ontkoppeling.Ze blokkeren DC -componenten terwijl ze AC -signalen kunnen passeren, waardoor de integriteit van het versterkte signaal wordt behouden.

Figuur 9: Transistor

De transistor is de kerncomponent van de versterker.Het fungeert als het actieve element voor signaalversterking.De kenmerken van de transistor, zoals de huidige versterking en responssnelheid, hebben direct invloed op de uitgangskwaliteit van de versterker.

Figuur 10: Feedbackmechanisme van versterkers

Feedbackmechanismen implementeren in versterkers

Feedbackmechanismen zijn invloedrijk in versterkers, omdat ze de uitgangskenmerken moduleren door een deel van de uitgang terug in de invoer opnieuw te introduceren.Dit kan de versterker stabiliseren of destabiliseren, afhankelijk van het type feedback dat wordt gebruikt.

Positieve feedback versterkt het ingangssignaal, dat de prestaties in toepassingen zoals oscillatoren kan verbeteren.Als het echter niet zorgvuldig wordt beheerd, kan dit ongewenste oscillaties veroorzaken en de versterker onstabiel maken.

Negatieve feedback vermindert vervormingen en stabiliseert de versterker door zich te verzetten tegen het ingangssignaal.Het verbetert de lineariteit, vermindert ruis en verhoogt de bandbreedte, waardoor de versterker betrouwbaarder wordt.

Effectief feedbackbeheer besluit de prestaties van versterkers te optimaliseren.Ingenieurs moeten het feedbacknetwerk ontwerpen om versterking, stabiliteit en bandbreedte in evenwicht te brengen.Een goed feedbackontwerp voorkomt problemen zoals feedback-geïnduceerde ruis of vervorming en zorgt voor een efficiënte werking binnen de beoogde toepassing.

Evaluatie van invoer- en uitvoerimpedantie in gemeenschappelijke emitterversterkers

De invoer- en uitvoerimpedantie van een gemeenschappelijke emitterversterker is een zeer belangrijke factor voor de prestaties en integratie ervan in een elektronisch systeem.

Figuur 11: Input Impedance

De invoerimpedantie is meestal laag in gemeenschappelijke emitterconfiguraties.Deze lage impedantie vergemakkelijkt de eenvoudigere verwerving van signalen uit voorgaande fasen, waardoor effectieve signaaloverdracht wordt gewaarborgd zonder significant verlies of laadeffecten.

Figuur 12: Uitgangsimpedantie

In verschil is de uitgangsimpedantie meestal hoog in deze configuratie.De hoge outputimpedantie is gunstig voor het stimuleren van daaropvolgende fasen, die fungeert als een buffer die de interactie tussen de versterker en de belasting minimaliseert.

Het correct beheren van deze impedanties is nodig voor optimale versterking.Het zorgt voor hoogwaardige signaalintegriteit en compatibiliteit met verschillende componenten, van de signaalbron tot de uiteindelijke uitgangsfasen.

De functie van koppelingscondensatoren in versterkers

Figuur 13: Koppelingscondensatoren in elektronische circuits

In elektronische circuits, met name in gemeenschappelijke emitterversterkeropstellingen, spelen koppelingscondensatoren C1 en C2 een krachtige rol.Deze condensatoren zijn ontworpen om wisselstroomsignalen (AC) -signalen te scheiden van directe stroom (DC) vooringenomen spanningen.Deze scheiding is invloedrijk voor het handhaven van de biasomstandigheden van het circuit ongewijzigd tijdens versterking.Koppelingscondensatoren laten toe dat AC -signalen doorgaan tijdens het blokkeren van DC -componenten.Dit zorgt ervoor dat de AC -uitgang van de ene versterkingsfase soepel overgaat naar de volgende fase zonder de bias -instellingen te beïnvloeden.

Figuur 14: Bypass -condensator voor circuitstabiliteit

Een bypass -condensator, gelabeld CE, is opgenomen in het emitterpad om circuitstabiliteit te verbeteren.Onder DC -omstandigheden fungeert CE als een open circuit, waardoor biasstromen en spanningen ongewijzigd blijven.Dit is vereist voor het handhaven van de operationele rustpunt (Q-Point) stabiel tijdens de werking van het circuit.Bij hogere frequenties blijkt CE echter de emitterweerstand, waardoor de reactantie aanzienlijk wordt verlaagd.Deze vermindering van reactantie vermindert de totale impedantie waarmee het AC -signaal wordt geconfronteerd, waardoor deze zich voornamelijk op de belastingsweerstand, RL en een minimale interne weerstand concentreert.Dit optimaliseert de spanningsversterking van de versterker.

De waarde van CE is riskant voor de prestaties van de versterker.Het wordt meestal gekozen zodat de reactantie ervan aanzienlijk lager is, idealiter minder dan een tiende van de emitterweerstand, RE, bij de laagste operationele frequentie.Deze selectie verbetert de hoogfrequente respons van de versterker en zorgt voor efficiënte prestaties over een breed scala aan frequenties.

Voordelen van moderne elektronische componenten

De gemeenschappelijke emitterversterkerconfiguratie is een hoeksteen in elektronica vanwege de unieke voordelen.Het heeft een lage invoerimpedantie, waardoor het ideaal is als een omkeerversterker.Bovendien is de hoge outputimpedantie voordelig voor impedantie -matching, waardoor de systeemcompatibiliteit en prestaties worden verbeterd.

• Uitzonderlijk vermogen en huidige winst

Een van de meest opvallende voordelen van gemeenschappelijke emitterversterkers is hun uitzonderlijke krachtversterking, die de hoogste is onder de versterkerconfiguraties wanneer ze worden uitgebalanceerd met spanning en stroomwinsten.Deze krachtige versterking wordt gecombineerd met significante huidige winst, waardoor de effectiviteit ervan wordt verbeterd in toepassingen die een sterke stroomversterking vereisen.Deze combinatie van hoog vermogen en huidige winsten maakt de gemeenschappelijke emitterversterker waardevol in een breed scala van zowel algemene als gespecialiseerde elektronische toepassingen.

• veelzijdigheid en efficiëntie

De veelzijdigheid en efficiëntie van de gemeenschappelijke emitterversterker maken het nuttig in circuits die complexe signaalverwerking en versterkingstaken behandelen.Het vermogen om substantiële stroom en huidige winst te bieden, zorgt ervoor dat het kan voldoen aan verschillende versterkingsbehoeften, waardoor het een bezinkingcomponent is in veel elektronische systemen.

Nadelen van hedendaagse elektronische ontwerpen

Gemeenschappelijke emitterversterkers, hoewel dynamisch in veel elektronische toepassingen, worden geconfronteerd met significante beperkingen bij hoge frequenties.Naarmate de frequentie toeneemt, daalt hun prestaties, waardoor ze minder geschikt zijn voor taken die brede bandbreedte of stabiele hoogfrequente bewerkingen nodig hebben.

• Spanningsversterking instabiliteit

Een ander probleem is de inherente instabiliteit van hun spanningswinst.Deze instabiliteit maakt het moeilijk om consistente prestaties te behouden onder verschillende operationele omstandigheden.

• Hoge uitgangsweerstand

Gemeenschappelijke emitterversterkers hebben ook een hoge uitgangsweerstand.Dit kenmerk compliceert hun integratie met daaropvolgende circuitfase, omdat het zorgvuldige impedantie -matching vereist om een ​​efficiënte signaaloverdracht te garanderen.

• Thermische instabiliteit

Thermische instabiliteit is een serieus nadeel.Deze versterkers hebben robuust thermisch beheer nodig om betrouwbare prestaties te behouden, vooral in omgevingen met fluctuerende of extreme temperaturen.

Toepassingen van op transistor gebaseerde technologieën

Toepassingen van op transistor gebaseerde technologieën
Laagfrequente spanningsversterking	Veel voorkomende emitterversterkers zijn zeer veelzijdig en invloedrijk in veel elektronische toepassingen.Ze blinken uit laagfrequente spanningsversterking, efficiënt hanteren van signalen onder de RF -spectrum met minimaal verlies.Dit maakt ze ideaal voor audiotoepassingen en andere taken die stabiele, laagfrequente signaalverwerking vereisen.
Rol in RF -circuits	In radiofrequentie (RF) circuits, gebruikelijk Zendersversterkers zijn krachtig voor het verbeteren van de signaalsterkte en kwaliteit. Ze worden vaak gebruikt om zwakke signalen te versterken tot bruikbare niveaus, een sleutel spelen rol in RF -signaalverwerking.
Versterkers met lage ruis	Deze versterkers zijn ook analytisch in lage ruis Toepassingen, waar een hoge signaalintegriteit en minimale vervorming nodig zijn. Ze worden vaak aangetroffen in gevoelige communicatie- en meetapparatuur, zorgen voor precieze en betrouwbare signaalversterking.
RF -transceivercircuits	Veelvoorkomende emitterversterkers zijn vereist in RF -transceivercircuits voor zowel signaaltransmissie als receptie.Zij Zorg voor robuuste en betrouwbare communicatie in verschillende telecommunicatie toepassingen

Conclusie

Concluderend, de common-emitter transistorconfiguratie is een hoeksteen op het gebied van elektronisch ontwerp, en biedt ongeëvenaarde voordelen bij het versterken en schakelen van toepassingen vanwege de robuuste respons en compatibiliteit met een verscheidenheid aan signaaltypen.Het artikel heeft de operationele principes en praktische toepassingen van deze configuratie systematisch uitgepakt, van het vermogen om laagfrequente spanningsversterking te verbeteren tot het onveilige gebruik ervan in RF-circuits.

Ondanks uitdagingen zoals hoogfrequente beperkingen en thermische instabiliteit, blijft de gemeenschappelijke emitterversterker verplicht in moderne elektronica.Het vermogen om signaalintegriteit te handhaven, in combinatie met de veelzijdigheid om zich aan te passen in een breed spectrum van operationele omstandigheden, onderstreept zijn sleutelrol bij het bevorderen van elektronische technologie en het optimaliseren van circuitprestaties voor zowel alledaagse als gespecialiseerde taken.

Veelgestelde vragen [FAQ]

1. Wat is een gemeenschappelijke emitterversterker met behulp van een PNP -transistor?

Een gemeenschappelijke emitterversterker met een PNP -transistor is een type versterkercircuit waarbij de emitter van de PNP -transistor gewoonlijk is verbonden met zowel de ingang als de uitgang van het circuit.Deze configuratie versterkt het ingangssignaal aan de basis, wat resulteert in een groter uitgangssignaal bij de collector.In een PNP -transistoropstelling stroomt de stroom van de emitter naar de collector wanneer een negatieve spanning wordt toegepast op de basis ten opzichte van de emitter.

2. Hoe verandert de gemeenschappelijke emitterversterker de fase?

In een gemeenschappelijke emitterversterker is het uitgangssignaal fase-omgekeerd, wat betekent dat het 180 graden uit fase is met het ingangssignaal.Dit gebeurt omdat de variaties van het ingangssignaal inverse variaties in de emitterstroom veroorzaken, die, vanwege transistorigenschappen, leiden tot tegengestelde veranderingen in de collectorspanning.Dus wanneer het ingangssignaal omhoog gaat, gaat de uitgangsspanning naar beneden en vice versa.

3. Hoe identificeer je een emitter in een transistor?

Om de emitter van een transistor te identificeren, zoekt u naar het lood dat is verbonden met het halfgeleidermateriaal met de hoogste dopingconcentratie.De emitter heeft typisch een dikkere pijl in het symbool voor bipolaire junctietransistoren, die weg wijst van de basis in een NPN -transistor en naar de basis in een PNP -transistor.Het controleren van het datasheet voor het specifieke transistormodel wordt ook aanbevolen, omdat het de exacte pin -configuratie biedt.

4. Wat is het verschil tussen de emitter en de verzamelaar van een transistor?

Het belangrijkste verschil ligt in hun functie en constructie binnen de transistor.De emitter is zwaar gedoteerd om dragers in de basis te injecteren, terwijl de verzamelaar matig is gedoteerd en ontworpen om deze dragers te verzamelen.Dit verschil in dopingniveaus betekent dat de emitter meer ladingsdragers kan vrijgeven in vergelijking met de collector, die is geoptimaliseerd om deze dragers van de basis te verzamelen en te verwijderen.

5. Waarom wordt de CE -versterker meestal gebruikt?

De gemeenschappelijke emitter (CE) versterker wordt veel gebruikt vanwege het vermogen om een ​​goede winstbalans, efficiëntie en impedantiekarakteristieken te bieden.Het biedt aanzienlijke spanningsversterking en redelijke lineariteit, waardoor het geschikt is voor verschillende toepassingen bij signaalversterking.Bovendien is de fase-inversiecapaciteit nuttig bij signaalverwerkingscircuits, en de relatief eenvoudige configuratie maakt het gemakkelijk te implementeren in zowel afzonderlijke als geïntegreerde circuitontwerpen.